به حیرتیم، که ای خاکِ پیرِ با برکت

چقدر از دل سنگت، جوان در آوردیم

چقدر، خیره به دنبال ارغوان گشتیم
ز خاک تیره ولی، استخوان در آوردیم

شما حماسه سرودید و ما به نام شما
فقط ترانه سرودیم و نان در آوردیم

برای اینکه بگوییم با شما بودیم.. .
چقدر از خودمان، داستان در آوردیم

و آبهای جهان، تا از آسیاب افتاد.. .
قلم به دست شدیم و زبان در آوردیم